Sander heeft mij op een zeer romantische wijze ten huwelijk gevraagd.

Op donderdag vlak voor ik naar me werk ga vind ik op tafel mijn tandenborstel en een post-it sticker met de tekst: “Hee, mijn tandenborstel. Leg deze maar klaar, samen met nog wat kleding. Dat zal je nodig hebben dit weekend.”

Daar word ik dus enorm nieuwsgierig van. En ook donderdagavond vond ik weer een post-it en ik werd nog nieuwsgieriger. Ik heb dus wat kleding klaar gelegd en tegen Sander gezegd welk setje kleding mee moest voor een nette gelegenheid en welke kleding voor een sportieve gelegenheid. Op vrijdagochtend vind ik een post-it met de mededeling: Sta om vijf uur voor de deur van je werk klaar.

Deze vrijdag duurde natuurlijk ontzettend lang, maar om vijf uur was het eindelijk zover. Sander kwam me voor de deur ophalen met de auto. We zijn naar het oude olympisch stadion gereden en hebben daar in het restaurant “vak zuid” gegeten.

Na het eten zijn we vertrokken naar Brielle (vlakbij Rotterdam). Daar zijn we naar de bioscoop geweest naar de Nederlandse film “zomerhitte”. We hebben daarna geslapen in een heel leuk hotel in Brielle.
De volgende dag moest ik alweer vroeg op voor de volgende verrassing. We zijn naar Schiedam gereden voor een dagje sauna. We werden heerlijk verwend met een hammam behandeling, een aromatische massage en we hebben de hele dag gezwommen en sauna’s bezocht. We hebben daar ook gegeten en zijn daarna helemaal uitgerust en relaxed teruggereden naar ons hotel. Na nog een nachtje lekker slapen zijn we vertrokken naar Scheveningen. Daar zijn we naar de musical Tarzan geweest. Sander had kaartjes geregeld op de tweede rij! We hebben de voorstelling dus heel goed gezien.
Na de voorstelling en een diner in Marken reden we terug naar huis. Sander had al gezegd dat de laatste post-it op de keukentafel lag. Die had hij er vrijdag al neergelegd. Toen we thuis kwamen vond ik een hart op de keukentafel gemaakt van post-it stickertjes en in het midden een ring en een post-it met de vraag: “Wil je met me trouwen?” Toen ik me omdraaide stond Sander achter me met een roos. Als eerste vroeg ik alleen maar: “Echt?!?!?!?” En daarna natuurlijk volmondig: “JAAAAA!!!”