Na een goede vlucht in een luxer vliegtuig, met meer beenruimte en meer slaap, komen we aan in Sydney. Nadat we door de douane zijn, staan we bij de bagage-band te wachten en worden we door een dame van de douane aangesproken. Wat we gaan doen in Sydney en waarom we hier zijn, maar ook waar we gaan slapen. We proberen overal goed antwoord op te geven en plotseling vraagt ze in het Nederlands: “Gaan jullie niet slapen bij oom Hans?” Het blijkt Mieke te zijn, de ex-vrouw van Hans. (Sander had haar 15 jaar niet gezien en dus niet meteen herkend). Ze wist dat we aan zouden komen op dat moment en heeft ons opgezochd. Zij heeft ervoor gezorgd dat we niet in de rij hoefden bij het checken van de koffers. Ze heeft een stempel geregeld voor ons en we konden zo doorlopen.

Het was heel leuk om Hans en Delwyn weer te zien. We zijn naar hun huis gereden en hebben het prachtige grote huis bekeken. Er is plaats genoeg voor ons om te blijven logeren.
Het is nog vroeg in de ochtend, Hans gaat aan het werk en wij gaan met Delwyn naar het strand. We kunnen zo vanuit de auto de omgeving van hun huis bekijken en lekker uitwaaien op het strand. We maken een wandeling over het strand met de voeten in de nog wel heel koude zee. We drinken een lekker vers sapje en gaan weer terug. Thuis zijn we toch wel heel erg moe en gaan nog even een paar uur slapen. Na ons slaapje halen we met Hans Jessica op van het station en ontmoeten haar dus ook. Voor mij voor het eerst en voor Sander was het ongeveer 15 jaar geleden. We krijgen heerlijk te eten en na het eten bekijken we de foto’s van onze builoft. We zijn inmiddels weer moe en gaan vroeg slapen.