Even boven Coffs Harbour ligt een oude bananenplantage. En wat doe je met je bananenplantage als de concurrentie van bananenboeren in de staat boven je te groot wordt? Je maakt er een pretpark van. Dus roddelbaan, opblaasbare waterglijbanen, skihal en ijsbaan aanleggen. O ja, ook nog even een rondleiding regelen voor mensen die iets over bananen willen weten. Welkom bij Big Banana.
Ach, meestal zijn wij wel in voor dat soort dingen. Alleen vonden we dat het schema maar weinig tijd bood voor grote bananen. We wilde eigenlijk de rondleiding wel doen en een keer van de roddelbaan en dan door naar Byron Bay. Bij het loket zijn alle mogelijk combikaartjes te koop, maar wij willen alleen de rondleiding. Geen bananenvideofilm, bananenmagie, bananengames en andere bananenellende. Sander is echt bananenfan, maar zelfs dit was voor hem iets te. Volgens het vrouwtje van het loket moesten we 20 minuten wachten en dan aansluiten bij de groep die net de bananenfilm en bananenmagie hadden overleefd. Wij nog even rondje gelopen en na 20 minuten terug bij de start. Is net de gids allemaal mensen de videozaal in aan het dirigeren, wij even verhaal halen. Alleen de rondleiding kan eigenlijk helemaal niet. Waarom staat dat dan op het bord, denken wij nog. Maar laten we deze aardige aussie nou niet in de war brengen. “Ach, loop maar door en ga maar naar de film dan kom je vanzelf bij de rondleiding.“, zegt de aussie verontschuldigend. De film en magie zijn van een bedenkelijk niveau en we zijn erg blij dat we daar nu niet voor hoeven te betalen. De rondleiding neemt ons mee de plantage op. Althans wat er nog van over is. Zo groot is het allemaal niet meer omdat de bananenplanten plaats hebben moeten maken voor opblaasglijbanen. We komen nog wat leuke weetjes over bananen te weten en weten nu eindelijk echt waarom ze krom zijn. De rondleiding eindigt in de ruimte waar de bananen worden verpakt en we krijgen nog een banaantje uit eigen doos.
Inmiddels is de rij bij de roddelbaan gegroeid. We moeten wat langer in de rij staan om uiteindelijk naar beneden te kunnen rodelen. Leuk experiment voor de datalogger roept Sander nog voor we naar beneden gaan.
Wat later dan gepland rijden we richt in Byron Bay. Onderweg nog even stoppen om de Esky te vullen, maar een ijsje eten op het stand is er al niet bij. We worden gezandstraald, zo hard is de wind.
Vlak voor Byron Bay stoppen we nog even bij een uitzichtpunt. Ook hier wapperen we uit ons hemd. Het punt geeft ons uitzicht over zee en in de verte zien we walvissen. Grote zwart-witte dingen komen uit het water en plonsen met veel geweld weer terug. Het is een eindje uit de kust maar de beesten zijn duidelijk te herkennen. Staartvinnetje uit het water en wat water de lucht in blazen hoort er allemaal bij. We lopen nog een stukje verder om ze te kunnen volgen, maar op een gegeven moment raken ze uit het zicht.