Volgende stop is Townsville. Het is niet zo heel ver rijden naar Townsville en er zijn hier niet zo veel kleine toeristenweggetjes die we kunnen nemen dus we zijn om een uur of twaalf al bijna in de stad. We gaan 17 km voor Townsville naar een dierenpark. We gaan mee met een ranger die alle dieren in het park om de beurt gaat voeren en er een praatje bij houdt. Dit is erg leuk. We mogen ook heel veel zelf doen, en omdat het heel rustig is in het park krijgen we genoeg gelegenheid om dingen te vragen. We beginnen bij de cassiwari. Een hele grote vogel met een fel gekleurde nek. Deze komt ook in de natuur in Australië gewoon voor, maar voor ons een totaal nieuw beest. Heel voorzichtig pakt hij het fruit dat we hem geven door het hek van je aan. We geven hem banaan, meloen en tomaat (maar daar houdt hij niet zo van). Vervolgens een praatje over de koala’s en deze dieren mochten we ook vasthouden (voor tien dollar per persoon). Maar aangezien Marieke sinds aankomst in Australië geobsedeerd is door deze beesten wil ze dat onmiddellijk. Na de koala mogen we ook (gratis) een zoetwater krokodil vasthouden. Erg apart, zo’n beest voelt heel anders aan dan je zou denken. Hij is helemaal niet zo hard en koel als je denkt. Hij had overigens wel een stukje tape om zijn bek zodat hij ons niet kon bijten. We hebben ook gezien hoe de grote krokodillen van een paar meter gevoerd werden. Heel spectaculair laten ze de beesten wel wat doen voor hun eten dus ze laten ze een beetje er naar springen. Ze komen dan helemaal uit het water en happen naar de vis of kip die voor hun neus gehouden wordt aan een hengel. Ook de dingo’s worden gevoerd en als laatste laat de ranger ons een wombat zien. Nu is echt iedereen uit het park verdwenen en zitten we op een bankje met de ranger, een wombat en wij tweeen. De wombat is behoorlijk groot en een bijzonder beest. Wij dachten dat het een grote cavia zou zijn, maar het is familie van de koala en dat kan je ook wel zien aan zijn neus.

Na afloop van de tour met de ranger gaan we nog naar de walibi’s en kangoeroe’s om ze te voeren met het voer dat we bij de ingang hebben gekocht. En dat nemen ze ons zeer in dank af want ze zijn niet meer bij ons weg te slaan. Om precies vijf uur als het park sluit gaan we weg, we zijn tijdens het voeren de tijd een beetje vergeten en we zijn eigenlijk een beetje bang dat het park al gesloten is met ons er nog in. Gelukkig mogen we nog naar buiten en hoeven we niet bij de krokodillen te slapen.

We zoeken ons hotel op om te slapen en daar krijgen we weer een fles wijn aangeboden door het hotelmanagement omdat we honeymooners zijn.